فرصتهای سرمایهگذاری
سرمایهگذاری بهعنوان فرآیند تبدیل وجوه مالی به یک یا چند نوع دارایی که برای مدتی در زمان آتی نگهداری خواهد شد، تعریف میشود. اهمیت سرمایهگذاری برای رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی بهاندازهای است که آن را به یکی از اهرمهای قوی برای رسیدن به توسعه تبدیل نموده است. تلاش برای رشد و ارتقای سرمایهگذاری از یکسو موجب کاهش حجم نقدینگی سرگردان و تورم شده و از سوی دیگر با افزایش سطح عملکرد شرکت منجر به افزایش ثروت سرمایهگذاران میشود.
بنابراین، یکی از مهمترین تصمیمات مالی شرکتی، تصمیمات سرمایهگذاری است. شرکتها با شناخت عوامل مؤثر بر سرمایهگذاری و با بهکارگیری آنها در رسیدن به سطح بهینه سرمایهگذاری میتوانند بازدهی حداکثری را ایجاد کنند. این امر به شرکتها کمک میکند که بتوانند هم فرصتهای سودآور سرمایهگذاری را بهدست آورند و هم رضایت سهامداران را جلب نمایند.
حال آنکه، در بازار سرمایه کامل، تصمیمات سرمایهگذاری بستگی به فرصتهای سرمایهگذاری دارد، نه انتخاب شیوه تأمین مالی؛ زیرا آنچه باعث موفقیت میشود، استفاده بهینه از فرصتهای سرمایهگذاری است که برای این امر باید سیاستهای مالی مؤثر بر ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری را در واحدهای تجاری شناسایی کرد.
تئوری مجموعه فرصتهای سرمایهگذاری جایگاه مهمی در ادبیات مدیریت مالی داشته و باب نوینی را در تحقیقات دانشگاهی و کاربردی در حوزه مدیریت مالی شرکتها باز کرده است. اصولاً یک فرصت سرمایهگذاری نشان دهنده مجموعهای از سیاستها و خطمشیها است و با گذشت زمان، همواره مورد تجدیدنظر شرکت قرار میگیرد. حداقل پنج مرحله برای برنامهریزی و کنترل فرصتهای سرمایهگذاری میتوان بهصورت زیر مشخص نمود.
- شناسایی فرصتهای سرمایهگذاری
- برآورد و ارزیابی جریانات نقدی فرصتهای سرمایهگذاری
- قبول یا رد فرصتهای سرمایهگذاری بر اساس یک ضابطه پذیرش
- تصویب اجرای فرصتهای سرمایهگذاری پذیرفته شده
- نظارت، کنترل و ارزیابی فرصتهای سرمایهگذاری در حین اجرا
فرصت های سرمایه گذاری خودبهخود اتفاق نمیافتند، بلکه آنها را باید شناسایی نمود و یا اینکه بهوجود آورد. شناسایی و استفاده بهموقع و منطقی از فرصتهای سرمایهگذاری واحدهای تجاری تأثیر بهسزایی در بهبود عملکرد شرکتها دارد؛ زیرا سبب سودآوری بیشتر آنها میشود. همچنین، مجموعه فرصتهای سرمایهگذاری یک شرکت، یکی از صفات مشخصه آن میباشد و تأثیر عمیقی روی شیوه نگرش مدیران، سرمایهگذاران، مالکان و اعتباردهندگان به شرکت میگذارد. فرصتهای سرمایهگذاری بخش مهمی از ارزش شرکت را شکل میدهند و پتانسیل رشد یک شرکت ریشه در فرصتهای سرمایهگذاری آن دارد.
سرمایهگذاران همواره به دنبال استفاده از فرصتهای مناسب سرمایهگذاری و کسب بازده بیشتر هستند و مدیران نیز در جهت موفقیت شرکت و افزایش ثروت سهامداران اقدام به تخصیص صحیح منابع و اخذ تصمیمات مناسب در این راستا می نمایند. لذا یافتن راهی برای آگاهی از فرصتهای سرمایهگذاری مناسب و جلوگیری از هدر رفتن منابع همواره مورد علاقه گروههای ذینفع (همچون سرمایهگذاران، مدیران و…) میباشد. یافتن معیاری که بتوان با استفاده از آن عملکرد شرکتها را ارزیابی نمود و به این ترتیب با اخذ تصمیم مناسب از به هدر رفتن منابع و فرصتهای سرمایهگذاری مناسب جلوگیری نمود، بسیار مفید خواهد بود.